Rehabilitación do lavadoiro público de Rabal
Ubicación: Rabal, Chandrexa de Queixa, Ourense
Equipo de proyecto: Luis Álvarez, Rosario León y Silvia Árias.
Año: proyecto 2025,
Promotor: Deputación de Ourense y Concello de Chandrexa de Queixa
Constructor: Construcciones Jose Luis
Carpintero: Carpintería D.R.
Descripción del proyecto
Descrición do proxecto en Galego
Trátase dun lavadoiro público cuberto, composto por unha fonte, a canle de auga e o lavadoiro.
Aproveita un espazo afundido a pé de camiño sobre o que se dispón unha cuberta que permite o lavado e secado de pezas os días de choiva. O vaso do lavadoiro está construído con grandes lousas de granito, unha pedra abundante na zona, que foron labradas por Juan, un canteiro procedente de Pontevedra que afincou na aldea.

O lavadoiro usábase principalmente para o lavar roupa de vestir, roupa de cama, e manteis, pero tamén podía ser usado para lavar ferramentas e obxecto e en momentos puntuais como a matanza, para o lavado animais. Ademais da súa utilidade, era un punto de encontro e socialización e para os veciños da aldea.
O proxecto contempla a conservación da fonte, reparando a canle e impermeabilizando o vaso do lavadoiro. Renovarase a cuberta ao non ser posible conservar a actual incluíndo as cordas de tender.
Expandirase o chan entorno o lavadoiro o que fará mais cómodo o traballo. Mellorarase a drenaxe da auga.
Para reforzar o seu carácter social do lavadoiro como punto de encontro e socialización da aldea, traballarase na pavimentación colocando un banco que ademais funciona como elemento de protección de caídas e choques e unha escaleira que facilite o acceso ó canle e a fonte.
Dispoñerase granito en muros, bancos e lousas, madeira laminada para a estrutura de cuberta e tella cerámica como cubrición. Para reivindicar o agarimo co que os carpinteiros locais traballaban os detalles, protexerase os beirados e vigas con táboas cun remate axedrezado na banda inferior.

Descripción del proyecto en Castellano
Se trata de un lavadero público cubierto, compuesto por una fuente, el canal de agua y el lavadero.
Aprovecha un espacio rehundido a pie de camino sobre lo que se dispone una cubierta que permite el lavado y secado de piezas los días de lluvia. El vaso del lavadero está construido con grandes losas de granito, una piedra abundante en la zona, que fueron labradas por Juan, un cantero procedente de Pontevedra que echó raíces en la aldea.

El lavadero se usaba principalmente para lavar ropa de vestir, ropa de cama, y manteles, pero también podía ser usado para lavar herramientas y objeto y en momentos puntuales como la matanza, para el lavado de animales. Además de su utilidad, era un punto de encuentro y socialización y para los vecinos de la aldea.
El proyecto contempla la conservación de la fuente, reparando el canal e impermeabilizando el vaso del lavadero. Se renovará la cubierta al no ser posible conservar la actual incluyendo las cuerdas de tender.
Se amplía el espacio entorno al lavadero lo que hará más cómodo el trabajo. Se mejorará el drenaje de agua.
Para reforzar el carácter social del lavadero como punto de encuentro y socialización de la aldea, se trabajará en la pavimentación, colocando un banco que además funcione como elemento de protección de caídas y choques y una escalera que facilite el acceso al canal y a la fuente.
Se dispondrá granito en los muros, bancos y pavimentos, madera laminada para la estructura de cubierta y teja cerámica como cubrición. Para reivindicar el cariño con el que los carpinteros locales trabajaban los detalles, se protegerá los aleros y vigas con tablas con un ajedrezado en la banda inferior.

Antes y después








Galería de proyecto



Debe estar conectado para enviar un comentario.